‘Ik heb me verschrikkelijk geërgerd’: waarom de heftige strijd om de natuurherstelwet voorbij lijkt



Er lijkt een compromis à la belge in de maak over de Europese natuurherstelwet. Een typisch Belgisch compromis waarbij voor- en tegenstanders van de omstreden wet een gewapende vrede afsluiten. Hoe komt dat? Een vergadering met vertegenwoordigers van de verschillende bestuursniveaus in België heeft woensdagmiddag vastgesteld dat het “de goede kant opgaat met de Europese natuurherstelwet”. Iedereen kan zich stilaan vinden in de nieuwe wet. Opvallend, want eigenlijk zijn er binnen België heftige meningsverschillen over de natuurherstelwet. Vlaanderen en premier Alexander De Croo (Open Vld) staan op de rem. De groene partijen – en in mindere mate de socialisten – willen doorduwen. Misschien eerst even dit: de natuurherstelwet zorgt al een poos voor discussie in grote delen van Europa. In de wet, een kind van Eurocommissaris Frans Timmermans, wordt voorgesteld om 20 procent van de natuur te herstellen tegen 2030. De Belgische standpunten zijn bekend. Vlaanderen is voorstander van de wet, maar vraagt wel ‘bijsturingen’ aan de oorspronkelijke tekst. Concreet wil bevoegd Vlaams minister Zuhal Demir (N-VA) dat er meer rekening wordt gehouden met onze hoge bevolkingsdichtheid en dat het ‘verslechteringsverbod’ niet automatisch geldt buiten bestaande natuurgebieden. Het verslechteringsverbod houdt in dat natuur niet achteruit mag gaan. Een automatische uitbreiding hiervan tot buiten de bestaande natuurgebieden zou het verkrijgen van vergunningen in Vlaanderen (nog verder) bemoeilijken voor de industrie en landbouw, luidt het. In Vlaanderen ligt dit gevoelig in de nasleep van de stikstofcrisis. Ook premier De Croo stelt de reikwijdte van de natuurherstelwet sinds kort openlijk in vraag. Hij vreest dat Europa de ‘groene kar’ stilaan aan het overladen is, waardoor de strijd tegen de klimaatopwarming zijn momentum dreigt te verliezen. De groenen daarentegen zijn wél overtuigd van het nut van een ambitieuze natuurherstelwet. Volgens hen zijn klimaat en natuur onlosmakelijk met elkaar verbonden. Toen De Croo eind mei zijn twijfels over de natuurherstelwet kenbaar maakte, leverde hem dat meteen een woedende reactie op: Groen verweet hem een ‘klimaattreuzelaar’ te zijn. Op 20 juni wordt Demir – als vertegenwoordiger van België – verwacht op een Europees topoverleg over de natuurherstelwet. Tegen dan moeten de Belgische bestuursniveaus tot een gezamenlijk oordeel komen. Anders zal België zich wellicht moeten onthouden. (Het definitieve akkoord over de wet wordt pas binnen enkele maanden verwacht, mogelijk pas in 2024.) Ondanks de tegengestelde standpunten lijkt een botsing tussen de voor- en tegenstanders van de natuurherstelwet nu wel vermeden. Met wat hulp van buitenaf is er een tekst in de maak waarin alle bestuursniveaus zich kunnen vinden. De voorbije dagen en weken heeft Zweden, de huidige voorzitter van de EU, een aantal bijsturingen voorgesteld aan de oorspronkelijke tekst die tegemoetkomen aan de twijfelaars. Volgens Demir schuift Europa zo op in haar richting. Al blijft het afwachten hoe de finale tekst er zal uitzien. Ook vanuit het Europees Parlement en door Commissie-voorzitter Ursula Von der Leyen zijn intussen verbeteringen voorgesteld. Hoogst uitzonderlijk zal de Commissie ook met een ‘verduidelijkende brief’ over de natuurherstelwet komen om alle zorgen weg te nemen. Aan de tekst van deze brief wordt nu gewerkt, zodat hij donderdag verstuurd kan worden. Bart Eeckhout: ‘De doelstellingen van het klimaatbeleid zijn helder. Het zijn ook de juiste doelstellingen’ Na veel gedoe lijkt er dus een oplossing in de maak voor de geblokkeerde natuurherstelwet. En zoals wel vaker in de Wetstraat is iedereen er dan als de kippen bij om de overwinning op te eisen. Demir doet dat, uiteraard. Maar De Croo evengoed. “Deze bijsturingen zijn er gekomen dankzij België – naast uiteraard andere lidstaten. We staan al lang in contact met Von der Leyen”, luidt het in zijn omgeving. Zelfs de groenen gooien de armen in de lucht. Volgens Groen en Ecolo is de essentie van de natuurherstelwet behouden. “De toepassing van de natuurherstelwet wilde men in Vlaanderen beperken tot bestaande natuurgebieden. Dat is er niet gekomen. Ook het verslechteringsverbod blijft erin ( weliswaar niet automatisch, JVH ). Dat zijn twee essentiële punten die zij moeten slikken en die de hele wet onderuit zouden gehaald hebben, mochten ze wel doorgevoerd worden”, aldus een groene bron. Iedereen tevreden? Niet helemaal. De Boerenbond, een rabiate tegenstander van de natuurherstelwet, laat weten dat de nood aan “een diepgaande socio-economische impactanalyse vanuit Europa” blijft. “Zolang die er niet is, varen we, ook met eventuele aanpassingen, blind met deze wet”, zegt woordvoerder Nele Kempeneers. Ook bioloog Tobias Ceulemans (KU Leuven) zit met een wrang gevoel. “Ik heb me verschrikkelijk geërgerd aan het debat over dit dossier. Als je kijkt naar wat de natuurherstelwet echt inhoudt, dan is dat voor onze politiek vooral een hulp om problemen zoals bij stikstof te vermijden. Via de natuurherstelwet krijg je concrete doelen om te verwezenlijken. Zo zorg je er tenminste voor dat je in de tussentijd beschermd bent tegen rechtszaken en ellende. Wat je vandaag níét bent.” De gevolgen van de nieuwe wet tot buiten natuurgebieden vindt hij de logica zelve. “We halen deze week 30 graden – in de lente. Twijfelt er dan nog iemand aan dat het een goed idee is om meer bomen te planten in stedelijk gebied? Dat is logisch beleid. Het is niet duur en zal onze economische ontwikkeling niet in de weg zitten.” Om u deze content te kunnen laten zien, hebben wij uw toestemming nodig om cookies te plaatsen. Open uw cookie-instellingen om te kiezen welke cookies u wilt accepteren. Voor een optimale gebruikservaring van onze site selecteert u “Accepteer alles”. U kunt ook alleen de sociale content aanzetten: vink hiervoor “Cookies accepteren van sociale media” aan.


Geef een reactie

WP Radio
WP Radio
OFFLINE LIVE